سلام به ماه

ستاره من پير تر از آن است كه از بازي ماه جوان با كلمات تعجب كند.نميدانم چرا شيوه حرف زدن مرا مثلا مودبانه دانسته ايد مگر چيزي از ادب كم داشت؟چون به فكردفاع از خودم نيستم شما را با يقيني كه بنظر تقليدي ميرسدوخودم را با شبهاتي كه بدون ترديد حاصل فكر كردن صادقانه است (وگواهي خداوند بر اين حرف برايم كافي است ) به خدا ميسپارم. تلاش ميكنم به حكمت امام علي (ع)عمل كنم كه فرمود كثرت الجدال شقاق و اين گفتگو را يكطرفه پايان ميدهم اما چون هر دو مسلمانيم دوست دارم بدانيد كه من ولايت فقيه را مي شناسم و به آن اعتقاد دارم.ضمنا از عاقبتي كه برايم آرزو كرديد چيزي نفهميدم اما يقين دارم هر مسلماني جز آرزوي خير براي برادر مسلمانش نداردپس سپاسگزارم