در پاسخ به آقائي که فرمودند مگر مخالفت با سخنان رهبري مي تواند در جهت حق باشد، پاسخ امير مومنان علي شايسته است: "تو مرد را به حق مي سنجي يا حق را به مرد؟" چگونه است که حتي امام معصوم شخص را ملاک حق نمي داند ولي مدعيان پيروي ايشان رهبر فعلي را ملاک حق مي دانند! اين طرز تفکر سلطنتي است برادر من، نه اسلامي.
البته زمانيکه يک رهبر "بت" شد و ملاک حق و باطل و خوبي و بدي قرار گرفت، ديگر انتظاري از پيروانشان جز دستبوسي و خاکبوسي نمي رود، کما اينکه مکرر در ديدارهاي مقام رهبري اتفاق افتاده است. خداوند مرحوم آقاي طالقاني را رحمت کند که در اوايل انقلاب وقتي شخصي براي بوسيدن دستشان خم شد، ايشان دستش را کشيد و گفت: دوران دستبوسي تمام شده است. جاي ايشان خالي که ببينند بخاظر مختصزي اجر دنيوي نه تنها دست مي بوسند بلکه دست و پا و سر مردم بي دفاع را به ضرب باتوم مي شکنند.

راستي ديروز خبر بستري شدن يک خانم جوان بنام ترانه موسوي را در زندان بر اثر تجاوز مکرر زندانبانان به ايشان خوانديد؟ دلتان ريش نشد؟ صدايتان را به اندازه ماجراي خانم شربيني بلند نکرديد؟ نرفتيد در باره اين خبر تحقيق و تفحص کنيد؟ نپرسيديد گناهش چه بود؟